« ناوخدا»

شوق فراوان مادرم برای دین بارگی ما زاییده تلاشی بود که برای وارد شدن به تنگه بهشتیان میکرد. در راستای تحقق دین بارگی بنا بر این بود که کلاس های مهدویه و امامت و ولایت را پر کنیم ، قرائت و تجوید و تفسیر و تحفیظ به قرآن خالی کنیم. متاسفانه از آنجایی که استعداد خاصی در زمینه اینکه این لامذهب کسره یا فتحه دارد؛ نعوذبالله وقف جایز هست یا نه؛ حاشا و کلا غش کردن در مراسمات مذهبی، علی ای حال نفیر حین عزاداری، عفوا رؤیت هلال روی ماه امامان از خودم نشان ندادم خدای را سپاس مغز من را از هجمه های بی امان سپاه کلاس های آموزش رها ساخت.
به هر حال من زایای هنر بودم که سرکوب شدم حالا آدم زیستای دین دار باشد که چه؟